کلمه کلیدی global در پایتون
در زبان برنامه‌نویسی پایتون، کلمه کلیدی global نقش مهمی در مدیریت محدوده متغیرها (Scope) ایفا می‌کند. این کلمه به شما امکان می‌دهد تا به متغیرهای سطح جهانی (Global) در داخل توابع دسترسی داشته باشید یا آن‌ها را تغییر دهید.
توجه: استفاده نادرست از global می‌تواند باعث ایجاد کدهای غیرقابل پیش‌بینی و مشکل‌دار شود. همیشه قبل از استفاده از آن، ساختار کد خود را بررسی کنید.
مثال‌های کاربردی
در اینجا یک مثال ساده از نحوه استفاده از global را مشاهده می‌کنید:
x = 10 # متغیر global
def my_func():
global x
x = 20 # تغییر مقدار متغیر global
my_func()
print(x) # خروجی: 20
برای درک بهتر مفهوم محدوده متغیرها در پایتون، می‌توانید از این لینک استفاده کنید.
موارد استفاده صحیح
کلمه کلیدی global در شرایط خاصی می‌تواند مفید باشد:
- هنگام نیاز به تغییر یک متغیر در سطح ماژول از داخل یک تابع
- در مواردی که می‌خواهید از حالت (state) در برنامه استفاده کنید
- برای تعریف ثوابت جهانی که در چندین تابع استفاده می‌شوند
| سناریو |
استفاده از global |
| تغییر تنظیمات برنامه |
مناسب |
| ذخیره داده‌های موقت |
نامناسب |
جایگزین‌های بهتر
در بسیاری از موارد، می‌توانید از روش‌های بهتری به جای global استفاده کنید:
- استفاده از پارامترهای تابع و مقدار بازگشتی
- به کارگیری کلاس‌ها و اشیا
- استفاده از دکوراتورها
- به کارگیری ماژول‌های جداگانه برای متغیرهای مشترک
در نهایت، به یاد داشته باشید که استفاده بیش از حد از global می‌تواند منجر به کدهای غیرقابل نگهداری و پیچیده شود. همیشه به دنبال راه‌حل‌های تمیزتر و ماژولار باشید.
